พระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ. 2537 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล ฉบับที่ 3 พ.ศ. 2542 กำหนดให้องค์การบริหารส่วนตำบลมีหน้าที่ต้องทำในเขต

อบต. ดังต่อไปนี้

    (1) จัดให้มีและบำรุงรักษาทางน้ำและทางบก

    (2) รักษาความสะอาดของถนน ทางน้ำ ทางเดิน และที่สาธารณะ รวมทั้งกำจัดมูลฝอยและสิ่งปฏิกูล

    (3) ป้องกันโรคและระงับโรคติดต่อ

    (4) ป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย

    (5) ส่งเสริมการศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม

    (6) ส่งเสริมการพัฒนาสตรี เด็ก เยาวชน ผู้สูงอายุ และผู้พิการ

    (7) คุ้มครอง ดูแล และบำรุงรักษาทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

    (8) บำรุงรักษาศิลปะ จารีตประเพณี ภูมิปัญญาท้องถิ่น และวัฒนธรรมอันดีของท้องถิ่นตามความจำเป็นและสมควร

    (9) ปฏิบัติหน้าที่อื่นตามที่ทางราชการมอบหมายโดยจัดสรรงบประมาณหรือบุคลากรให้ตามความจำเป็นและสมควร

  นอกจากนั้นองค์การบริหารส่วนตำบลอาจจัดทำกิจการในเขต อบต. ดังต่อไปนี้

    (1) ให้มีน้ำเพื่อการอุปโภค บริโภค และการเกษตร

    (2) ให้มีและบำรุงการไฟฟ้าหรือแสงสว่างโดยวิธีอื่น

    (3) ให้มีและบำรุงรักษาทางระบายน้ำ

    (4) ให้มีและบำรุงสถานที่ประชุม การกีฬา การพักผ่อนหย่อนใจและสวนสาธารณะ

    (5) ให้มีและส่งเสริมกลุ่มเกษตรกรและกิจการสหกรณ์

    (6) ส่งเสริมให้มีอุตสาหกรรมในครอบครัว

    (7) บำรุงและส่งเสริมการประกอบอาชีพของราษฎร

    (8) การคุ้มครองดูแลและรักษาทรัพย์สินอันเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดิน

    (9) หาผลประโยชน์จากทรัพย์สินขององค์การบริหารส่วนตำบล

    (10) ให้มีตลาด ท่าเทียบเรือ และท่าข้าม

    (11) กิจการเกี่ยวกับการพาณิชย์

    (12) การท่องเที่ยว

    (13) การผังเมือง